|
Het hugenotenkruis |
|
Het hugenotenkruis |
|
De oorsprong ervan is en blijft een mysterie. Het schijnt te zijn ontworpen door een edelsmid, Maystre, gevestigd in Nîmes , 4 rue du Marché, in 1688 (3 jaar na de Herroeping van het Edict van Nantes waardoor het protestantse geloof een verboden godsdient werd). Dit kruis had onmiddelijk veel succes, temeer daar het ontkwam aan de vervolgingen, aangezien het afgeleid was, van een officiële zowel als katholieke decoratie (het kruis van de orde van de Heilige Geest). Bovendien maakte het de mensen mogelijk om een kruis te dragen dat verschilde van het gehate katholieke kruis. Het is dus een bij uitstek protestants sieraad. Het Hugenotenkruis, zo genoemd sedert het eind van de 19e eeuw, is samengesteld uit een Maltezer Kruis, waarvan de armen onderling worden verbonden door een cirkelvormig motief, dat doet denken aan de doornenkrans van Christus aan het kruis. Bovendien zijn er tussen de armen vier harten te zien die zowel het symbool zijn van de liefde van Jezus voor ons als een verwijzing naar het gebod : « Hebt elkaar lief » (Johannes XIII, 34). De punten aan de uiteinden van elke arm zijn afgerond door bolletjes, acht in getal, dus even veel als de acht zaligsprekingen. Aan de onderkant hangt een duif die ons vanzelfsprekend herinnert aan de Heilige Geest die vanuit de hemel op ons neerdaalt. |
Beknopte bibliografie :
N.B. : De afkorting « BML » betekent Bibliothèque Municipale de Lyon. Na deze afkorting volgt het referentienummer van de uitgave in deze bibliotheek. Voor het raadplegen van een van deze werken, moet u « BML » aantoetsen.
Filatelie :
Terug naar de ontvangstpagina « documentation »
Traduction, translation, Übersetzung, traducción, traduzione, vertaling :
|
|
(Nederlandse vertaling van Henny Martel)
